dla uśmiechu...

Tutajwierszyk, tampiosenka...

Nie to, żeby miało być bardzo aktualnie.
Ot, po prostu chwila przypadkowej, z niczym nie związanej
refleksji z dzisiejszej, warszawskiej ulicy
A aktualne i tak jest...
Ale nie chcę wywoływać żadnej politycznej dyskusji,
już zmądrzałem...
po prostu uwielbiam Młynarskiego
za
Całość


Wojciech Młynarski
"O Dekomunizacji"

Miłe Panie i Panowie bardzo mili
to jest chyba całkiem oczywista racja,
że źle pomyślana była,
mankamenty liczne kryła
ogłoszona w sejmie dekomunizacja

I natychmiast rozgorzała nam debata
która już po chwili przypomniała światu,
że nikt bardziej się nie wścieka
kiedy broni praw człowieka
niż dawniejsi pracownicy aparatu

I myślałem, przysłuchując się debacie
patrząc, jak cwaniaczki znów swą pieczeń pieką :
dekomunizacjo, siostro
chociaż się przymierzasz ostro
nie ostanie mi się z ciebie nawet deko

Zaś gdy dekomunizację odrzucano
bo raziła zbyt dziecinną naiwnością
pomyślałem : mój Ty Boże
jasne, że to przejść nie może,
ale słucha się z prawdziwą przyjemnością...

aha... w tampiosence (squadownia-plikownia@o2.pl) :
Tadeusz Suchocki - fortepian
Henryk Miśkiewicz - saksofon
Zbigniew Wegehaupt - kontrabas
Wojciech "Malina" Kowalewski - perkusja

A jak Wam się spodoba, to mam wypchane zanadrze :-)

A.